معرفی خازن استارت و تفاوت آن با خازن دائم‌کار
معرفی خازن استارت و تفاوت آن با خازن دائم‌کار
خازن چیست؟
به عنوان مثال خازن استارت- قطعه‌ای است که انرژی الکتریکی موردنیاز در مدارهای الکتریکی را ذخیره میکند.
ذخیره‌سازی انرژی الکتریکی در خازن از طریق ایجاد میدان الکتریکی در میان دو صفحه رسانای موازی-به عنوان مثال روی، آلومینیوم- صورت می‌گیرد.
در میان دو صفحه رسانای به‌کارگرفته شده در ساختمان خازن، ماده‌ای با نام دی الکتریک قرار گرفته است که هدف از قرارگیری این ماده در ساختمان خازن افزایش ظرفیت خازن در ذخیره‌سازی انرژی الکتریکی و در نتیجه افزایش ولتاژ ذخیره شده می‌باشد.
خازن یکی از المان‌های بسیار پرکاربرد در مدارها و سیستم‌های الکتریکی محسوب می‌گردد و در مواقعی که مدار به هنگام راه‌اندازی و یا در حین کار به انرژی الکتریکی اضافی نیاز دارد، وارد عمل می‌گردد.
خازن‌ها عموماً با توجه به حداکثر میزان ذخیره‌سازی ولتاژ و یا انرژی الکتریکی، جنس ماده مورد استفاده به عنوان دی الکتریک، شکل و ابعاد، کاربرد و همچنین طول عمر مفید به انواع مختلفی تقسیم می‌گردند
که از پرکاربردترین آنها می‌توان به خازن عدسی، خازن سرامیکی، خازن ورقه‌‌ای، خازن میکا، خازن الکترولیتی، خازن متغیر و خازن روغنی و گازی اشاره کرد.
در ادامه به بررسی خازن استارت و همچنین هدف به‌کارگیری این نوع خازن در مدارها و سیستم‌های الکتریکی پرداخته شده است.
تشابه خازن روغنی و گازی با خازن استارت در به‌کارگیری آنها در مدار به منظور تأمین انرژی راه‌اندازی
معرفی (خازن خشک) یا استارت
خازن خشک به منظور تأمین انرژی اولیه جهت راه‌اندازی موتورهای تک فاز القایی در مدار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به منظور تأمین انرژی اولیه جهت راه‌اندازی موتورهای تک فاز القایی در مدار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به عنوان توضیح بیشتر جهت راه اندازی موتورهای تک فاز القایی بایستی اختلاف فازی میان دو نوع سیم‌پیچی اصلی موجود در مدار-سیم‌پیچ اصلی و کمکی- ایجاد گردد که خازن استارت یا خازن خشک این مقدار از انرژی اولیه را برای شروع به کار نمودن مدار تأمین میکند.
خازن استارت برخلاف ابعادی که دارند، توانایی ذخیره انرژی الکتریکی و ولتاژ الکتریکی بالایی دارند،
این خازن‌ها همچنین توانایی بسیار بالایی در اعمال ولتاژ لحظه‌ای نیز دارند که در آغاز راه‌اندازی کار موتورهای تک فاز القایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
خازن استارت یا خشک که با نام خازن‌های راه‌انداز نیز شناخته می‌شوند، توانایی استفاده طولانی مدت در مدار را ندارد، با این توضیح که بعد از مدت زمان زیاد عبور جریان از آنها، دچار آسیب می‌گردند،
لذا کلیدی در مدار قرار داده میشود تا پس از لحظه شروع به کار موتور تک فاز، خازن استارت را به طور خودکار از مدار خارج نماید، لذا خازن استارت صرفاً برای راه‌اندازی موتورهای تک فاز القایی مناسب هستند.
(خازن خشک) قابل استفاده برای راه‌اندازی موتورهای تک فاز القایی
معرفی خازن دائم‌کار و تفاوت آن با خازن استارت (خازن خشک)
خازن دائم‌کار برخلاف خازن استارت انرژی مورد نیاز موتورهای تک فاز القایی را در حین کار آنها فراهم میکند.
این خازن‌ها بر خلاف (خازن خشک) به طور دائمی در مدار به‌کار گرفته می‌شوند و با کنترل جریان و ولتاژ سیم‌پیچ موتور به تأمین انرژی موردنیاز مدار جهت بهینه نمودن گشتاور و همچنین افزایش بازده موتور تک فاز القایی کمک می‌کنند.
از دیگر تفاوت خازن دائم‌کار با خازن استارت می‌توان به کم بودن ظرفیت اینگونه خازن‌ها در مقایسه با خازن استارت اشاره کرد.
در مواقع اضطراری-به عنوان مثال خرابی خازن خشک- می‌توان با انجام برخی ملاحضات جای خازن دائم‌کار را با خازن خشک عوض کرد ولی هرگز نمی‌توان از خازن استارت به عنوان جایگزینی برای خازن دائم‌کار بهره برد.
